اختلال هراس چیست؟
اختلال هراس یعنی وضعیتی که در آن فرد دوره‌های شدید هراس یا اضطراب را به طور ناگهانی تجربه می‌کند و اغلب این وضعیت بدون هیچ هشدار یا پیش آگاهی رخ می‌دهد. فرض کنید که یک روز از اتومبیل خود پیاده می‌شوید تا به محل کار خود بروید. ناگهان احساس گرفتگی در قفسه سینه می‌کنید. قلب تان به شدت می‌تپد. احساس سرگیجه کرده و ناگهان غش می‌کنید. خون‌سردی خود را از دست می‌دهید چون احساس می‌کنید ممکن است بمیرید. آیا همه اینها مربوط به ذهن شماست؟ خیر. به احتمال زیاد دچار یک «حمله هراس» شده‌اید. در ادمه مقاله همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری در این باره و درمان پانیک یا اختلال هراس کسب نمایید.
حملات هراس ممکن است چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشند. ممکن است فقط یک بار یا به دفعات، این حملات را تجربه کنید. علت یا عامل شروع کننده این حملات مشخص نشده‌اند. اختلال هراس را زمانی تشخیص می‌دهند که فرد حداقل 2 بار حملات هراسی را تحمل کند که بدون دلیل خاص روی داده باشد و فرد مبتلا پس از این حملات، دوره حداقل 1 ماهه ترس از حمله بعدی را تجربه کند. اگر حملات هراس درمان نشوند منجر به فوبیا می‌گردند.
اگر نیازمند ویزیت پزشک برای تشخیص حملات پنیک هستید، با مرکز خدمات درمان در منزل همراز تماس بگیرید. ما در این مرکز بسیاری از خدمات پزشکی و درمانی مانند خدمات روانشناسی و یا ویزیت پزشک متخصص در منزل در منزل را توسط بهترین متخصصان ارائه می دهیم. شما می توانید برای ثبت درخواست خود تماس بگیرید تا پزشکان و پرستاران در کمتر از یک ساعت در محل شما حاضر شوند.
فوبیا چیست؟
فوبیا یعنی ترس شدید و بدون دلیل نسبت به یک موضوع خاص. فوبیا انواع مختلف دارد از جمله ترس از جمعیت و شلوغی، پل‌ها، مارها، عنکبوت‌ها، بلندی، فضاهای باز و یا شرم‌ساری اجتماعی.
فوبیا را زمانی یک مشکل جدی تلقی می‌کنند که فرد را از ادامه یک زندگی عادی باز دارد. برای مثال زمانی که فرد به دلیل یکی از ترس‌های فوق الذکر از خانه خارج نمی‌شود.
طی حمله هراس چه روی می‌دهد؟
حملات هراس همراه با علائم فیزیکی هستند از جمله:
- لرزیدن یا ارتعاش بدن
- فرد احساس می‌کند قلبش با شتاب بیشتر یا محکم‌تر می‌تپد
- عرق کردن
- درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- تنگی نفس
- احساس خفگی
- حالت تهوع
- انقباض ماهیچه‌ها
- سرگیجه یا ضعف
- فرد احساس می‌کند که خارج از بدن خود در هوا شناور شده است
- حس سوزش یا بی‌حسی در دست‌ها، بازوها یا پاها
- لرز یا گُر گرفتگی
- احساس ناواقعی بودن یا حالت شبه رویا
همچنین فرد ممکن است ترس شدیدی را برای از دست دادن کنترل، دیوانه شدن یا حتی مرگ در طی حملات هراس تجربه کند. به ندرت دیده شده است که فردی همه علائم فوق الذکر را یک‌باره تجربه می‌کند. اما داشتن حداقل 4 علامت، شاهد قوی برای ابتلای فرد به اختلال هراس می‌باشد.
بسیاری از علائم حمله هراس مشابه با علائم بیماری‌های قلبی، ریوی، گوارشی یا سیستم عصبی می‌باشند. شباهت علائم اختلال هراس با سایر بیماری‌ها باعث افزایش ترس و اضطراب فرد در حین یا پس از حملات هراس می‌گردد. برای مثال، فرد باور می‌کند که یک حمله قلبی داشته است.
گاهی اوقات، ترسیدن از یک حمله هراس کافیست تا علائم آن شروع شوند. این وضعیت پایه و اساس یک وضعیت دیگر به نام هراس از مکان‌های باز یا شلوغ (Agorophobia) یا گذرهراسی می‌باشد. فرد مبتلا به این وضعیت نمی‌تواند به راحتی از خانه (یا هر فضای امن دیگر) خارج شود، چون از این که در مکان‌های عمومی دچار حمله هراس گردد یا این که نتواند در صورت بروز علائم به راحتی از آن مکان شلوغ بگریزد، می‌هراسد.
آیا در صورت ابتلا به حملات هراس باید به پزشک مراجعه کرد؟
برخی افراد مبتلا به حملات هراس به دلیل احساس شرم‌ساری یا ترس از مصرف دارو، دنبال راه‌کارهای پزشکی نیستند. اگر حملات هراس را تجربه کرده‌اید، لازم و ضروری است که به دنبال راه‌کارهای پزشکی بوده و با پزشک خودتان مشورت کنید. پس از آنکه پزشک ارزیابی‌های کامل را انجام داد، به شما خواهد گفت که این حملات مربوط به اختلال هراس بوده و یا علت دیگری دارند. برای کنترل حملات هراس و اختلال هراس، درمان‌های ساده‌ای وجود دارند.
مصرف چه دارویی به درمان پانیک یا اختلال هراس کمک می‌کند؟
چندین داروی مختلف بر کاهش شدت حملات هراس یا توقف کامل آنها موثر هستند.
پاروکساتین و سرترالین از داروهای ضد افسردگی هستند که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اختلال هراس تأیید شده اند. داروهای ضد افسردگی برای پیش گیری از اضطراب و حملات هراس بسیار موثر هستند. گاهی اوقات، مصرف این داروها باعث توقف کامل حملات می گردد. این داروها فقط برای افراد افسرده تجویز نمی‌شوند. عوارض جانبی آنها معمولاً خفیف است. داروهای ضد افسردگی باعث عدم کنترل فرد بر رفتارش یا تغییر شخصیت وی نمی‌گردند. این داروها را می‌توان تا زمانی که لازم باشند مصرف کرد، حتی برای سالها.
آلپرازولام و کلونازپام نیز از داروهایی هستند که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اختلال هراس تأیید شده‌اند. این داروها باعث رهایی از ترس و اضطراب می‌شوند. این داروها باید در یک دوره کوتاه مدت مصرف شوند (چند هفته تا چند ماه) مگر این که فرد بدون آنها نتواند بر اوضاع مسلط شود. هرگز مصرف این داروها را به یک‌باره و ناگهانی قطع نکنید. اگر لازم است که مصرف این داروها قطع شوند، باید به تدریج و طی چندین هفته و تحت نظارت پزشک مصرف آنها را قطع کنید.
آیا مشاوره به افراد مبتلا به حملات هراس یا اختلال هراس کمک می‌کند؟
چندین نوع مشاوره برای درمان حملات هراس یا اختلال هراس وجود دارند که بسیار موثر هستند. از پزشک خود بخواهید انواع مختلف مشاوره موجود را برایتان شرح دهد. سرعت بهبود با مشاوره به اندازه مصرف دارو نیست اما این روش نیز می‌تواند موثر باشد. به نظر می‌رسد که تلفیق مشاوره و مصرف دارو برای درمان حملات هراس یا اختلال هراس بسیار موثر است.
درمان پنیک چه مدت طول می‌کشد؟
طول دوره درمان بستگی به فرد بیمار دارد. توقف کامل حملات هراس، یک هدف منطقی است. پزشک می‌تواند طرح درمانی مناسب را برای هر فرد تعیین کند. حداقل دوره درمانی توصیه شده، 6 تا 9 ماه است. برخی افراد که برای درمان اختلال هراس دارو مصرف می‌کنند، قادرند پس از مدت کوتاهی مصرف دارو را کنار بگذارند. اما برخی دیگر نیازمند دوره‌های طولانی‌تر یا برای همه عمر هستند.
سوالاتی که لازم است از پزشک خود بپرسید:
- علت اختلال هراس من چیست؟
- بهترین درمان برای من چیست؟
- آیا باید دارو مصرف کنم؟
- آیا باید همه عمر دارو مصرف کنم؟
- آیا روش درمانی خاصی وجود دارد که باید آن را امتحان کنم؟
- چه مدت باید تحت درمان باشم؟
- از ترک کردن خانه ام هراس دارم. چه باید بکنم؟
- آیا ممکن است حملات هراس پس از تکمیل دوره درمان تکرار شوند؟
