درمان اختلال اوتیسم در منزل

فهرست مطالب

اوتیسم44

اوتیسم یا وهم گرایی چیست؟

درمان اختلال اوتیسم در منزل: اوتیسم یکی از اختلالات مغزی است که بر رشد مهارت‌های اجتماعی و برقراری ارتباط تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم قادر به برقراری ارتباط یا تعامل با دیگران نیستند، این اختلال از سنین بسیار پائین شروع می‌شود. علائم اوتیسم در هر فرد متفاوت است و ممکن است در برخی افراد شدت بیشتری داشته باشند. بر اساس شدت علائم و نتایج تست بهره هوشی (IQ)، این افراد را به صورت «اوتیسم با عملکرد پائین» و «اوتیسم با عملکرد بالا» تقسیم بندی می‌کنند. «اوتیسم با عملکرد بالا» یعنی افرادی که دارای علائم با شدت کمتر هستند و «اوتیسم با عملکرد پائین» یعنی افرادی که دارای علائم با شدت بیشتر هستند.

از آنجایی که اوتیسم در کودکان بیشتر دیده می شود تا بزرگسالان اما حتی بزرگسالان هم ممکن است به اوتیسم مبتلا باشند که شما میتوانید برای درمان ، مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر با مرکز طرح درمان همراز در ارتباط باشید. تا از خدمات روانشناسی در منزل در هر ساعت از شبانه روز استفاده نمایید:  0912303931602122689398

اگر کودک من مبتلا به اوتیسم باشد، یعنی عقب مانده ذهنی است؟

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر ذهنی عقب مانده محسوب می‌شوند و برخی دیگر خیر. سنجش کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار دشوار است چون آن‌ها نمی‌توانند همانند سایر کودکان به پرسش‌ها پاسخ دهند. یک متخصص اوتیسم می‌تواند آزمون‌های خاصی برای کودک انجام داده و وضعیت وی را بهتر توصیف کند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم مهارت‌های خاصی دارند از جمله حل کردن مسائل پیچیده ریاضی به طور ذهنی. اما این‌گونه مهارت‌ها بسیار نادر هستند.

آیا تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به گذشته بیشتر شده است؟

امروزه کودکان بیشتری که مبتلا به اوتیسم هستند، شناسایی می‌شوند. اما به وضوح نمی‌توان ادعا کرد که امروزه کودکان بیشتری به اوتیسم مبتلا می‌شوند. شاید بتوان این گونه گفت که امروزه والدین، معلمان و پزشکان بیشتری با علائم اوتیسم آشنایی دارند.

اگر یکی از فرزندانم مبتلا به اوتیسم باشد، فرزند بعدی هم مبتلا خواهد بود؟

احتمال ابتلای خواهر یا برادر بعدی به بیماری اوتیسم حدوداً 5 درصد است. اما ممکن است خطر یک ناتوانی دیگر از جمله ناتوانی در یادگیری خواهران یا برادران کودک مبتلا به اوتیسم بسیار بالاتر باشد (10 تا 40 درصد).

اگر قصد دارید فرزند دیگری داشته باشید، با پزشک مشورت کنید، شاید لازم باشد با یک مشاور ژنتیک هم مشورت کنید. شما میتوانید با پزشک متخصص در منزل این موضوع را مطرح نمایید و یا برای مشاوره روانشناسی کودک مبتلا به اوتیسم از خدمات ما استفاده نمایید.

سندروم آسپرگر (AS) چیست؟

سندروم آسپرگر (AS) شباهت زیادی به اوتیسم با عملکرد بالا دارد. معمولاً افراد مبتلا به سندروم آسپرگر (AS) دارای بهره هوشی (IQ) طبیعی هستند و برخی از آن‌ها مهارت‌های خارق العاده داشته یا به یک حیطه خاص توجه بیشتری نشان می‌دهند. رشد بیان شفاهی در آن‌ها طبیعی است اما معمولاً افراد مبتلا به سندروم آسپرگر (AS) برای استفاده صحیح از گفتار و زبان در موقعیت‌های اجتماعی با مشکل مواجه می‌شوند. آن‌ها همچنین برای برقراری ارتباط به شیوه‌های غیر کلامی هم با مشکل مواجه هستند از جمله برقراری تماس چشمی، درک حالات صورت و استفاده از زبان بدن. این وضعیت بر توسعه روابط با دیگران و تطبیق فرد با وضعیت‌های جدید هم تأثیر می‌گذارد. در اغلب موارد لازم است افراد مبتلا به سندروم آسپرگر  (AS)تحت درمان رفتاری و ارتباطی قرار گیرند تا بتوانند با مشکلات فوق الذکر مقابله کنند.

 

اوتیسم11

علائم اوتیسم کدامند؟

علائم متداول بیماری اوتیسم عبارتند از:

  • آن‌ها از نوازش یا برقراری تماس چشمی اجتناب می‌کنند.
  • نسبت به صدای انسان یا سایر صداها واکنش نشان نمی‌دهند.
  • اگر نام او را صدا کنید، واکنش نشان نمی‌دهد.
  • صحبت نمی‌کند و یا بدرستی از کلام استفاده نمی‌کند.
  • مرتب به سمت جلو و عقب تاب می‌خورد یا به دور خود می‌چرخد و ممکن است سر خود را به جایی بکوبد.
  • به بخش‌هایی از یک جسم خیره می‌شود، برای مثال به چرخ‌های ماشین اسباب بازی.
  • معنی حرکات دست یا زبان بدن را نمی‌داند.
  • تمایلی به بازی‌های نمایشی ندارد.
  • نسبت به نظم، روتین‌های متداول و مراسم همیشگی حساس است و اگر این روتین‌ها تغییر‌ کرده یا رعایت نشوند، ناراحت می‌شود.
  • حالات صورت او تغییر نمی‌کند و با صدایی یکنواخت صحبت می‌کند.
  • به خود آسیب می‌زند و از خطر نمی‌هراسد.

علل و عوامل خطرساز اوتیسم کدامند؟

پزشکان هنوز در مورد علل بروز اوتیسم مطمئن نیستند. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که علت بروز این بیماری ژنتیکی است (ریشه در خانواده دارد). برخی مشکلات پزشکی یا عوامل موجود در محیط کودک نیز نقش مهمی در این بیماری دارند. در خصوص بسیاری از افراد، علت این بیماری هرگز مشخص نشده است. احتمال مبتلا شدن پسران به اوتیسم بالاتر از دختران است. امیدواریم همچنان که پزشکان به بررسی و تحقیق در زمینه اوتیسم ادامه می‌دهند، نکات و اطلاعات بیشتری در زمینه این بیماری مشخص شود.

آیا واکسیناسیون ممکن است باعث بروز اوتیسم گردد؟

خیر. تحقیقات جامع و کاملی در این زمینه انجام شده‌ است و نتایج نشان داده‌اند که هیچ ارتباطی بین ابتلا به بیماری اوتیسم و واکسیناسیون کودکان (علیه بیماری‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMR)) وجود ندارد. واکسیناسیون نقش مهمی در سلامت کودکان ایفا می‌کند. اگر نسبت به ایمنی واکسن‌ها تردید دارید، با پزشک مشورت کنید.

 

نوزاد من کاملاً خوب و طبیعی بود اما چرا اکنون به نظر می‌رسد که مبتلا به اوتیسم است؟

علت این امر هنوز به طور کامل مشخص نشده است اما واقعیت این است که به نظر می‌رسد حدود ۲۰ درصد‌ از کودکان مبتلا به اوتیسم در سال‌های اول و دوم زندگی خود رشد طبیعی دارند. سپس آن‌ها وضعیتی را تجربه می‌کنند که پزشکان به آن سیر قهقرایی می‌گویند. در این حالت، آن‌ها توانایی‌هایی را که قبلاً داشته‌اند از دست می‌دهند، برای مثال توانایی صحبت کردن.

اوتیسم را چگونه تشخیص می‌دهند؟

هیچ تست آزمایشگاهی برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد. اوتیسم را زمانی تشخیص می‌دهند که شیرخوار یا کودک نوپا به اندازه سن خود رفتار نمی‌کند. اگر پزشک تشخیص دهد که کودک شما به اوتیسم مبتلا است احتمالاً مشاوره با یک روانپزشک کودکان یا سایر متخصصان را پیشنهاد می‌کند. متخصص رفتار کودک را مشاهده می‌کند تا نشانه‌های اوتیسم را دریابد.

اوتیسم چگونه درمان می‌شود؟

اوتیسم کودکان رو به وخامت نمی‌گذارد و هیچ درمان خاصی ندارد. دارویی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان به کودکان کمک کرد تا علائم اوتیسم را کنترل کنند، از جمله رفتارهای تهاجمی یا بیخوابی.

تحقیقات نشان داده‌اند که درمان‌های دقیق برای اصلاح گفتار و رفتار، به این کودکان کمک می‌کند. وضعیت کودکان تحت این گونه درمان‌ها به مرور زمان بهبود می‌یابد. مهارت‌های زبانی هر کودک و سطح هوش هر یک از آن‌ها در پیش بینی وضعیت آینده کودک موثر هستند. برای تعیین بهترین گزینه درمانی برای کودک با پزشک مشورت کنید.

سوالاتی متداول

  • کودک من مبتلا به اوتیسم است. آیا نباید فرزند دیگری داشته باشم؟
  • چگونه به فرزندم کمک کنم تا مهارت‌های زبانی خود را توسعه دهد؟
  • احساس می‌کنم فاصله زیادی بین من و فرزندم وجود دارد، چون با من صحبت نمی‌کند یا به من نگاه نمی‌کند. آیا گروه‌های پشتیبان اجتماعی می‌توانند به من کمک کنند؟
  • دامنه اختلالات اوتیسم چقدر است؟
  • بهترین شیوه برای تعامل با کودک، کدام است؟
  • کودک من نمی‌خوابد. چگونه به او کمک کنم؟
  • آیا مطالبی موجود است که خواندن آن‌ها به من و خانواده یا دوستانم در کنار آمدن با یک کودک مبتلا به اوتیسم کمک کند؟
  • کودکم گاهی اوقات بسیار خشن می‌شود. بهترین شیوه برای مقابله با این وضعیت کدام است؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این پست را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مقالات مشابه